تا آخرش بخون
|
|
افق روشن | |
|
|
||
|
روزی ما دوباره كبوترهايمان را پيدا خواهيم كرد و مهربانی دست زيبايی را خواهد گرفت.
روزی كه كمترين سرود بوسه است و هر انسان برای هر انسان برادری ست . روزی كه ديگر درهای خانه شان را نمی بندند قفل افسانه ايست و قلب برای زندگی بس است.
روزی كه معنای هر سخن دوست داشتن است تا تو به خاطر آخرين حرف دنبال سخن نگردی . روزی كه آهنگ هر حرف ، زندگی ست تا من به خاطر آخرين شعر رنج جستجوی قافيه نبرم. روزی كه هر حرف ترانه ايست تا كمترين سرود بوسه باشد . روزی كه تو بيايی ، برای هميشه بيايی و مهربانی با زيبايی يكسان شود . روزی كه ما دوباره برای كبوترهايمان دانه بريزيم... و من آنروز را انتظار می كشم حتی روزی كه ديگر نباشم .
|
+ نوشته شده در شنبه چهارم اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت 22:4 توسط سعادت
|